ഈ ലോകത്തില ആരും ആർക്കും മിത്രവും അല്ല, ശത്രുവും അല്ല,ഇവിടെ കാരണവശാൽ മാത്രം മിത്രങ്ങളും,ശത്രുക്കളും ഉണ്ടാകുന്നു.
സ്വന്തം തെറ്റുകളും കുറ്റങ്ങളും അന്യരുടെ മേൽ ആരോപിക്കരുത്.അന്യരുടെ തെറ്റുകള പരസ്യമാക്കരുത്.
സമാന വ്യക്തിയും,സമാന ധർമഅനുയായിയും,രഹസ്യങ്ങൾ അറിയുന്നവനും, സ്വന്തം പിതാവും ശത്രുവായാൽ അന്യ ശത്രുക്കളേക്കാൾ ഉപദ്രവകാരിയാകും.
മധുര ഭാഷണത്താൽ ബാലന്മാരെയും,വിനയത്താൽ ശിഷ്ടന്മാരെയും ധനത്താൽ നാരികളെയും,തപശ്ചര്യയാൽ ദേവന്മാരെയും,അനുരന്ജനങ്ങളാൽ ജനങ്ങളെയും എകൊപിപ്പിക്കുന്നവൻ യഥാർത്ഥ പണ്ഡിതൻ ആകുന്നു.
മുഷിഞ്ഞ വസ്ത്രങ്ങൾ ധരിക്കുന്നവനെയും,ദന്തശുദ്ധി വരുതാത്തതവനെയും,അധികം ഭക്ഷിക്കുന്നവനെയും,നിഷ്ടൂരമായി സംസരിക്കുന്നവനെയും,ഉദയ അസ്തമയ
